กีตาร์ VI
กีตาร์ เพื่อการเรียนการสอน
หากมองการศึกษาทางดนตรีในฐานะที่เป็นองค์ประกอบสำคัญของการอบรมสั่งสอนทางศิลปะที่กว้างออกไป สำหรับผู้ที่ทำการสอนดนตรีแล้ว นอกจากในแง่มุมทางด้านดนตรีและวิธีการเล่น ยังมีหน้าที่ในการให้การอบรมทางด้านสังคมและวัฒนธรรมอีกด้วย เพื่อส่งเสริมประสิทธิภาพ การสนับสนุนการเรียนการสอน และการกำหนดเป้าหมายของบทสรุปนี้ เพื่อใช้เป็นพื้นฐานในการพูดคุยภายในการเรียนการสอน
แม้ว่าโดยทั่วไป ดนตรีจะถูกมองเป็นเพียงแค่กิจกรรมยามว่างที่ให้ซึ่งความสุนทรียะ อย่างดีที่สุด ก็คงจะทำหน้าที่เป็นเพียงแค่สัญลักษณ์ทางวัฒนธรรม แม้ว่าในแง่ของความเป็นจริง การเรียนการสอนดนตรี ไม่ได้ถูกตีค่าเท่าเทียมกับการเรียนการสอนอื่นๆ ผู้ให้การอบรมทางดนตรียังคงจะต้องสร้างสรรค์ผลงานทางศิลปะบนพื้นฐานของสภาวะความเป็นจริงในการเชื่อมโยงและประสานเคล็ดลับสู่มุมมองของมืออาชีพกับการศึกษาเกี่ยวกับความเป็นมนุษย์ให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ และยังต้องฝ่าฟันอุปสรรคต่าง ๆ นานา (การขาดซึ่งความสนใจ ความไม่รู้ และความไม่แน่ใจ)
หากจะให้เข้าใจภาพรวมของความเป็นมนุษย์ ผ่านการศึกษาทางดนตรี โดยปลุกเร้าศักยภาพของคน ๆ หนึ่งให้รับรู้ดนตรีได้จนสามารถที่จะเข้าใจและสามารถที่จะฝึกฝนด้วยตนเองต่อไป ผู้สอนดนตรีจำเป็นที่จะต้องมุ่งความสนใจไปที่ตัวตนทั้งหมดของผู้เรียน ในช่วงเริ่มต้นของการศึกษาทางดนตรี โดยเฉพาะในกรณีของวัยรุ่น ผู้สอนจะต้องหาข้อมูลเกี่ยวกับอายุ ประวัติการศึกษา และครอบครัวของผู้เรียน เมื่อผ่านไปช่วงหนึ่งผู้สอนควรที่จะมีภาพที่ชัดเจนเกี่ยวกับศักยภาพ แนวโน้มทางรสนิยม อิทธิพล และแรงบันดาลใจที่มาจากครอบครัว และเพื่อน
หากมีวัยรุ่นที่มีความประสงค์จะประกอบอาชีพทางดนตรี นอกเหนือจากทักษะทางด้านดนตรีของเขา ซึ่งสามารถที่จะประเมินได้ด้วยการทดสอบความสามารถ (การร้องคู่เสียง การตบมือเข้าจังหวะ การแยกแยะความแตกต่างระหว่าง เมเจอร์ กับ ไมเนอร์ การร้องตามแผ่นกระดาษ การ อิมโพรไวส์ ทำนองหรือจังหวะสั้นๆ) ผู้สอนยังจะต้องดูความพร้อมทางด้านจิตใจและร่างกายของผู้เรียนอีกด้วย อาชีพนักดนตรีจะต้องไม่ใช่สิ่งทดแทนความผิดหวัง หรือ ความล้มเหลวใดๆ ที่เคยได้รับในอาชีพหรือกิจกรรมอื่นๆ
แบบสอบถามที่ใช้เป็นฐานในการเรียนการสอนจะมีส่วนช่วยให้ผู้เรียนมีความกระตือรือร้นในการเรียนการสอนตั้งแต่เริ่มต้น โดยคำนึงถึงอายุ พรสวรรค์ และความก้าวหน้าของผู้เรียน ผู้สอนจะให้ความสำคัญระหว่างการแนะนำ และการให้ค้นพบตนเอง การแสดงให้ดู และการให้ทำตาม การชักจูงนำไป และการปล่อยให้เรียนรู้เอง ในขณะเดียวกันยังมีหน้าที่ในการเชื่อมโยง การอบรมทางดนตรี กับจุดมุ่งหมายโดยทั่วไปของการศึกษา เช่นการให้มีซึ่งสมาธิ ความตื่นตัว ความสนใจ ความกระหายในความก้าวหน้า และความมุ่งมั่น ความลับของการเรียนการสอนที่ดี โดยเฉพาะเวลาที่สอนผู้เรียน คือเกี่ยวความสนใจ และคอยกระตุ้น ครั้งแล้วครั้งเล่า โดยยังอยู่ภายใต้ขอบเขตการเรียนการสอนที่เหมาะสม<<119
การสอนของผู้สอน ควรเน้นให้มีความชัดเจนที่สุด ผู้เรียนต้องทราบอย่างแน่ชัด ว่าควรที่จะมุ่งความสนใจไปตรงจุดไหน: วิธีการที่ถูกต้องในการจับเครื่องดนตรี รูปแบบจังหวะ ความชัดเจนของเสียงที่เล่น ลักษณะของท่วงทำนอง และทำนองประกอบ การตีความวิธีการเล่นที่สมบูรณ์ และอื่นๆ แต่กระนั้น ความสอดคล้องและความแตกต่างในการใช้ของมือขวาและมือซ้ายจะต้องฝึกฝน โดยแยกจากกัน
องค์ประกอบของการเรียนการสอนที่ดีเยี่ยม จะประกอบด้วยความแตกต่างของเนื้อหาต่างๆ
โดยมุ่งไปที่ การรับรู้เสียง การรับรู้อย่างมีความตระหนักในดนตรี พัฒนาการทางดนตรีรวมถึงเทคนิคต่างๆ ที่จำเป็นจะต้องได้รับการชี้นำด้วยองค์ประกอบที่เป็นระบบตั้งแต่เริ่มต้นด้วย
เมื่อผ่านการแนะนำ วิธีการจับเครื่องดนตรี การเล่น รวมถึงเทคนิคต่าง ๆ ในการเล่นแล้ว ควรที่จะกำหนดระยะเวลาในการเรียนไว้ดังนี้:
สำหรับหลักสูตรการเล่นในระดับกลางและสูง ขอแนะนำให้ใช้ลำดับดังต่อไปนี้:
จนถึงช่วงอายุสามสิบกว่าโดยประมาณ นักดนตรีหนุ่มสาว จะยังคงอยู่ภายใต้อิทธิพลของอาจารย์หรือแบบอย่างทางดนตรีที่ให้ความเคารพ ไม่ควรอย่างยิ่งที่จะมองข้ามคุณประโยชน์ของเครื่องเล่นซีดี และเครื่องเล่นเทปในปัจจุบันภายใต้การใช้งานอย่างเหมาะสม การบันทึกบนแผ่นซีดีคุณภาพเยี่ยม อาจช่วยเสริมประสบการณ์ที่ได้รับผ่านทางการแสดงสด ให้นักดนตรีเยาว์วัยทั้งหลาย ได้เรียนรู้ถึงความเป็นไปได้ต่างๆ ทางท่วงทำนองและเทคนิคต่างๆ จากมุมมองที่หลากหลาย การตีความส่วนตัวย่อมไม่สามารถที่จะนำมาสะท้อนดนตรีที่รับฟังมา
ในการฝึกซ้อมจากความทรงจำนั้น ควรที่จะนึกภาพร่างของโน้ตเพลงในใจไปด้วย ถ้ามีจุดไหนที่นึกไม่ออก ให้กลับไปที่ โน้ตเพลง และทำการแก้ไขแหล่งรวมข้อผิดพลาดในทันที
1, 2, 3, 4 เป็นเครื่องหมายของมือซ้าย จะต้องอยู่ข้างหน้าตัวโน้ตนั้นๆ ไม่ใช่ข้างหลัง ข้างบน หรือด้านข้างใต้
p, i, m, a เป็นเครื่องหมายของมือขวา และจะต้องอยู่ด้านบน หรือด้านล่างของตัวโน้ตนั้นๆ:
Technical linking arc เส้นโค้งเชื่อมทางเทคนิค (legato มือซ้าย) จะสามารถแยกแยะได้เป็นครั้งแรกในฉบับของ Julian Bream ด้วยเส้นโค้งที่เป็นจุดๆ …….
หากมีการใช้เส้นโค้งแบบปกติ ______ ควรมีเครื่องหมายกำกับการวางนิ้วสำหรับมือขวา (p, i, m, a) แนบมาด้วย โดยเฉพาะในกรณีที่ legato มือซ้ายถูกวางไว้เหนือตัวโน้ตหนึ่งตัว หรือมากกว่าสอง เพื่อที่จะสามารถแยกแยะ เส้นโค้งทั้งสองแบบ:
Technical Legato
Technical Legato พร้อม phrasing arc
การฝึกฝนถือเป็นการทำสมาธิแบบปฏิบัติ การฝึกซ้อมที่มีประสิทธิภาพจะหมายถึงการยับยั้งความหย่อนยาน >การยึดครองท่ามกลางพายุ<มักออกมารูปของชัยชนะ Ostinato ของอาจารย์: festina lente (จงรีบเร่งอย่างช้าๆ) จะยังคงเป็นสรณะของผู้ที่ทำการศึกษา ตราบเท่าที่ยังไม่ซึ้งถึงหลักการของการทำสมาธิ ระหว่างการฝึกนิ้วมือ ท่าที่ลำบากลำบนที่สุดจะต้องได้รับการฝึกฝนอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย อย่างไรก็ตาม สำหรับชิ้นงานที่จะต้องใช้แสดง ควรที่จะหลีกจุกอ่อนเท่าที่จะทำได้<<122
การศึกษาเกี่ยวกับเทคนิคทั่วไป รวมถึงความเคารพในดนตรี
เท่านั้นที่จะนำไปสู่การเป็นนักดนตรีและศิลปิน ที่มีความรับผิดชอบ
กีตาร์ เพื่อการเรียนการสอน
- ข้อคิดทั่วไปเกี่ยวกับวิธีการดำเนินการสอน
หากมองการศึกษาทางดนตรีในฐานะที่เป็นองค์ประกอบสำคัญของการอบรมสั่งสอนทางศิลปะที่กว้างออกไป สำหรับผู้ที่ทำการสอนดนตรีแล้ว นอกจากในแง่มุมทางด้านดนตรีและวิธีการเล่น ยังมีหน้าที่ในการให้การอบรมทางด้านสังคมและวัฒนธรรมอีกด้วย เพื่อส่งเสริมประสิทธิภาพ การสนับสนุนการเรียนการสอน และการกำหนดเป้าหมายของบทสรุปนี้ เพื่อใช้เป็นพื้นฐานในการพูดคุยภายในการเรียนการสอน
แม้ว่าโดยทั่วไป ดนตรีจะถูกมองเป็นเพียงแค่กิจกรรมยามว่างที่ให้ซึ่งความสุนทรียะ อย่างดีที่สุด ก็คงจะทำหน้าที่เป็นเพียงแค่สัญลักษณ์ทางวัฒนธรรม แม้ว่าในแง่ของความเป็นจริง การเรียนการสอนดนตรี ไม่ได้ถูกตีค่าเท่าเทียมกับการเรียนการสอนอื่นๆ ผู้ให้การอบรมทางดนตรียังคงจะต้องสร้างสรรค์ผลงานทางศิลปะบนพื้นฐานของสภาวะความเป็นจริงในการเชื่อมโยงและประสานเคล็ดลับสู่มุมมองของมืออาชีพกับการศึกษาเกี่ยวกับความเป็นมนุษย์ให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ และยังต้องฝ่าฟันอุปสรรคต่าง ๆ นานา (การขาดซึ่งความสนใจ ความไม่รู้ และความไม่แน่ใจ)
หากจะให้เข้าใจภาพรวมของความเป็นมนุษย์ ผ่านการศึกษาทางดนตรี โดยปลุกเร้าศักยภาพของคน ๆ หนึ่งให้รับรู้ดนตรีได้จนสามารถที่จะเข้าใจและสามารถที่จะฝึกฝนด้วยตนเองต่อไป ผู้สอนดนตรีจำเป็นที่จะต้องมุ่งความสนใจไปที่ตัวตนทั้งหมดของผู้เรียน ในช่วงเริ่มต้นของการศึกษาทางดนตรี โดยเฉพาะในกรณีของวัยรุ่น ผู้สอนจะต้องหาข้อมูลเกี่ยวกับอายุ ประวัติการศึกษา และครอบครัวของผู้เรียน เมื่อผ่านไปช่วงหนึ่งผู้สอนควรที่จะมีภาพที่ชัดเจนเกี่ยวกับศักยภาพ แนวโน้มทางรสนิยม อิทธิพล และแรงบันดาลใจที่มาจากครอบครัว และเพื่อน
หากมีวัยรุ่นที่มีความประสงค์จะประกอบอาชีพทางดนตรี นอกเหนือจากทักษะทางด้านดนตรีของเขา ซึ่งสามารถที่จะประเมินได้ด้วยการทดสอบความสามารถ (การร้องคู่เสียง การตบมือเข้าจังหวะ การแยกแยะความแตกต่างระหว่าง เมเจอร์ กับ ไมเนอร์ การร้องตามแผ่นกระดาษ การ อิมโพรไวส์ ทำนองหรือจังหวะสั้นๆ) ผู้สอนยังจะต้องดูความพร้อมทางด้านจิตใจและร่างกายของผู้เรียนอีกด้วย อาชีพนักดนตรีจะต้องไม่ใช่สิ่งทดแทนความผิดหวัง หรือ ความล้มเหลวใดๆ ที่เคยได้รับในอาชีพหรือกิจกรรมอื่นๆ
แบบสอบถามที่ใช้เป็นฐานในการเรียนการสอนจะมีส่วนช่วยให้ผู้เรียนมีความกระตือรือร้นในการเรียนการสอนตั้งแต่เริ่มต้น โดยคำนึงถึงอายุ พรสวรรค์ และความก้าวหน้าของผู้เรียน ผู้สอนจะให้ความสำคัญระหว่างการแนะนำ และการให้ค้นพบตนเอง การแสดงให้ดู และการให้ทำตาม การชักจูงนำไป และการปล่อยให้เรียนรู้เอง ในขณะเดียวกันยังมีหน้าที่ในการเชื่อมโยง การอบรมทางดนตรี กับจุดมุ่งหมายโดยทั่วไปของการศึกษา เช่นการให้มีซึ่งสมาธิ ความตื่นตัว ความสนใจ ความกระหายในความก้าวหน้า และความมุ่งมั่น ความลับของการเรียนการสอนที่ดี โดยเฉพาะเวลาที่สอนผู้เรียน คือเกี่ยวความสนใจ และคอยกระตุ้น ครั้งแล้วครั้งเล่า โดยยังอยู่ภายใต้ขอบเขตการเรียนการสอนที่เหมาะสม<<119
การสอนของผู้สอน ควรเน้นให้มีความชัดเจนที่สุด ผู้เรียนต้องทราบอย่างแน่ชัด ว่าควรที่จะมุ่งความสนใจไปตรงจุดไหน: วิธีการที่ถูกต้องในการจับเครื่องดนตรี รูปแบบจังหวะ ความชัดเจนของเสียงที่เล่น ลักษณะของท่วงทำนอง และทำนองประกอบ การตีความวิธีการเล่นที่สมบูรณ์ และอื่นๆ แต่กระนั้น ความสอดคล้องและความแตกต่างในการใช้ของมือขวาและมือซ้ายจะต้องฝึกฝน โดยแยกจากกัน
องค์ประกอบของการเรียนการสอนที่ดีเยี่ยม จะประกอบด้วยความแตกต่างของเนื้อหาต่างๆ
โดยมุ่งไปที่ การรับรู้เสียง การรับรู้อย่างมีความตระหนักในดนตรี พัฒนาการทางดนตรีรวมถึงเทคนิคต่างๆ ที่จำเป็นจะต้องได้รับการชี้นำด้วยองค์ประกอบที่เป็นระบบตั้งแต่เริ่มต้นด้วย
- การอบรมการฟัง ทั้งจังหวะ และท่วงทำนอง (การชักนำสู่การฟังอย่างมีความตระหนัก)
- การทำความเข้าใจท่วงทำนองด้วยการร้อง
- การบันทึก ด้วย การเขียนเป็น โน้ตเพลง และนำกลับมาเล่นด้วยเครื่องดนตรี
- การสร้างความรู้เชิงทฤษฏีพื้นฐาน (คู่เสียง ชนิดของเสียง จังหวะ cadence agogic dynamic)
- ความรู้ทางเทคนิค อย่างเป็นระบบ
- การแก้ไขปัญหาทางด้านดนตรีและเทคนิคที่มีอยู่ (Upbeat, triplet, punctuation และอื่นๆ) ด้วยการฝึกซ้อมอย่างสร้างสรรค์ ภายใต้การนำดนตรีพื้นบ้านมาใช้ (ด้วยการร้อง หรือเล่นก็ตาม) ซึ่งจะได้รับการทดแทนด้วย etudes ในภายหลัง
- การ transpose ท่วงทำนองที่เรียบง่าย (บรรทัดโน้ต) ในตำแหน่ง และเส้นที่แตกต่างกันไป จะทำให้เกิดความเคยชินบน Fingerboard
เมื่อผ่านการแนะนำ วิธีการจับเครื่องดนตรี การเล่น รวมถึงเทคนิคต่าง ๆ ในการเล่นแล้ว ควรที่จะกำหนดระยะเวลาในการเรียนไว้ดังนี้:
- การฝึกเทคนิคของการเล่น (บันไดเสียง)
- Etudes (แบบฝึกหัด)
- งานเพลงที่ใช้แสดง ซึ่งการแก้ไขข้อผิดพลาดต่างๆ จะไม่ทำระหว่างที่เล่นอยู่ แต่จะนำมาพูดคุยเมื่อจบการแสดง (เจาะตรงจุดที่ผิดพลาดและมีความยุ่งยาก)
- การตั้งโจทย์ใหม่ๆ โดยอธิบายถึงความพิเศษทางด้านเทคนิค และดนตรี (ผู้สอนอาจเล่นให้ฟังก่อน บ้างก็ได้)
- เล่นตามโน้ตเพลงสั้นๆ ซึ่งอาจจะเชื่อมกับเพลงใหม่ที่ให้ไปฝึกก็ได้
- ในบางกรณี ผู้สอนกับผู้เรียน อาจจะเล่นประสานด้วยกันก็ได้ ระดับล่างยังสามารถที่จะมอบโจทย์ เพื่อทำการฝึกฝนการฟัง การเชื่อมโยงทาง cadence รวมถึงการ transpose ที่เกี่ยวเนื่องอีกด้วย
สำหรับหลักสูตรการเล่นในระดับกลางและสูง ขอแนะนำให้ใช้ลำดับดังต่อไปนี้:
- การวิเคราะห์ลักษณะและแนวทางของชิ้นดนตรีที่ทำการศึกษาอยู่ (ดนตรีเต้นรำ, sonata, variation, fantasy และอื่นๆ)
- การกำหนดการวางนิ้ว ควรเป็นไปตามจังหวะและประโยคของบทเพลงนั้นๆ
- การเล่นด้วยความจำ ซึ่งประกอบด้วยปัจจัยต่าง ๆ (ด้วยสายตา ด้วยการฟัง และเทคนิควิธีการเล่น) รวมถึงการแก้ไขวิธีการวางนิ้วที่ผิด
- การซ้อมจุดที่เล่นยาก ด้วยการเล่นอย่างช้าๆ
- การนำ ช่องพักความคิด มาใช้จะเป็นสิ่งที่มีประโยชน์ในหลาย ๆ สถานการณ์
- การแก้ไขเพิ่มเติม (หรือการตีความ) ของชิ้นดนตรีในภาพรวม
จนถึงช่วงอายุสามสิบกว่าโดยประมาณ นักดนตรีหนุ่มสาว จะยังคงอยู่ภายใต้อิทธิพลของอาจารย์หรือแบบอย่างทางดนตรีที่ให้ความเคารพ ไม่ควรอย่างยิ่งที่จะมองข้ามคุณประโยชน์ของเครื่องเล่นซีดี และเครื่องเล่นเทปในปัจจุบันภายใต้การใช้งานอย่างเหมาะสม การบันทึกบนแผ่นซีดีคุณภาพเยี่ยม อาจช่วยเสริมประสบการณ์ที่ได้รับผ่านทางการแสดงสด ให้นักดนตรีเยาว์วัยทั้งหลาย ได้เรียนรู้ถึงความเป็นไปได้ต่างๆ ทางท่วงทำนองและเทคนิคต่างๆ จากมุมมองที่หลากหลาย การตีความส่วนตัวย่อมไม่สามารถที่จะนำมาสะท้อนดนตรีที่รับฟังมา
- ข้อแนะนำ สู่การฝึกฝนในแต่ละวัน
- การฝึกฝนในแต่ละวันควรที่จะแบ่งเป็นการฝึกฝนเทคนิค (บันไดเสียง, arppegios, การฝึกฝนการ coordination รวมทั้งเทคนิคของการ holding and stop, บาเร่, legato, percussion) etudes และ บทเพลงที่ใช้แสดง
- การฝึกฝน โทนสเกล ในความเร็วระดับต่ำ รวมถึงการฝึกซ้อมร่วมกับ ไวบราโต้ เพื่อให้ได้คุณภาพเสียงตามที่ต้องการมากที่สุด
- ควรจะมีการยืดเวลาการซ้อมอย่างสม่ำเสมอเพื่อให้เกิดความก้าวหน้าให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ควรคำนึงถึงความเหมาะสมทั้งทางร่างกายและจิตใจอีกด้วย หากเกิดอาการเหนื่อยอ่อนควรหยุดพักเพื่อผ่อนคลาย การล่วงเวลา ในแต่ละวัน ของแต่ละคนนั้นขึ้นกับความสามารถ อายุ และความพร้อมทางร่างกายของแต่ละคน
- การฝึกซ้อมเทคนิครวมถึง etudes ควรซ้อมแบบจำได้ขึ้นใจ หากเป็นไปได้
- ฝึกซ้อมอย่างช้า จนกระทั่งเกิดความแน่นอนในแง่ของรายละเอียดทางด้านเทคนิคและดนตรี
- ตามพรสวรรค์และระดับความก้าวหน้าของแต่ละคน ในการจำบทเพลงชิ้นหนึ่งให้ขึ้นใจนั้น ซึ่งเริ่มต้นตั้งแต่การอ่านตั้งใจ มีปัจจัยที่สำคัญด้วยกันสามอย่าง:
ในการฝึกซ้อมจากความทรงจำนั้น ควรที่จะนึกภาพร่างของโน้ตเพลงในใจไปด้วย ถ้ามีจุดไหนที่นึกไม่ออก ให้กลับไปที่ โน้ตเพลง และทำการแก้ไขแหล่งรวมข้อผิดพลาดในทันที
- Die Hohe der Sitz - ความสูงของที่นั่ง และที่วางเท้า ควรที่จะอยู่ในสัดส่วนที่เหมาะสมต่อขนาดของร่างกาย: ส่วนที่นั่งควรจะต่ำมากกว่าสูงเกินไป ที่วางเท้าควรสูงมากกว่าต่ำเกินไป เพื่อให้ร่างกายส่วนบนไม่ต้องก้มจนเกินไป
- ควรวางเท้าทั้งสองข้างในรูปแบบที่ทำให้สามารถถือเครื่องดนตรีได้อย่างถนัดมือ ซึ่งก็คือ เท้าซ้ายวางไว้ประมาณครึ่งหนึ่งบนที่วางเท้า เท้าขวาวางไว้ด้านหลังบริเวณ ขาซ้ายของเก้าอี้ โดยจะยกส้นขึ้นไม่ให้แตะพื้น และปล่อยให้ไหล่ทั้งสองข้างทิ้งลงอย่างผ่อนคลาย
- การนั่งและวางกีตาร์ที่หลากหลาย ให้รักษารูปแบบร่างกายที่ผ่อนคลายเอาไว้ รวมถึงการใช้ที่วางเท้าด้วย
- การเล่นต่อหน้าผู้ชม สามารถที่จะฝึกซ้อมและทำการทดสอบกับครอบครัวและมิตรสหายได้ Hans Martin Linde เคยกล่าวไว้กับบรรดานักเป่าขลุ่ยทั้งหลายว่า “เงยหน้าขึ้น และปล่อยหัวไหล่ตกลง” คำพูดนี้สามารถนำมาใช้กับการเล่นกีตาร์เช่นกัน ระหว่างการเล่นควรที่จะให้กล้ามเนื้อช่วงต้นคอและหัวไหล่ผ่อนคลาย
- การบันทึกเครื่องหมายการวางนิ้ว จะช่วยทำให้การฝึกซ้อมมีความหมายขึ้นมาอย่างมาก อีกทั้งยังมีส่วนสำคัญในการกำหนดการวางท่อน อย่างไรก็ตาม เครื่องหมายการวางนิ้วจะมีประโยชน์ก็ต่อเมื่อสามารถอ่านไปตามโน้ตเพลงได้เท่านั้น
1, 2, 3, 4 เป็นเครื่องหมายของมือซ้าย จะต้องอยู่ข้างหน้าตัวโน้ตนั้นๆ ไม่ใช่ข้างหลัง ข้างบน หรือด้านข้างใต้
p, i, m, a เป็นเครื่องหมายของมือขวา และจะต้องอยู่ด้านบน หรือด้านล่างของตัวโน้ตนั้นๆ:
Technical linking arc เส้นโค้งเชื่อมทางเทคนิค (legato มือซ้าย) จะสามารถแยกแยะได้เป็นครั้งแรกในฉบับของ Julian Bream ด้วยเส้นโค้งที่เป็นจุดๆ …….
หากมีการใช้เส้นโค้งแบบปกติ ______ ควรมีเครื่องหมายกำกับการวางนิ้วสำหรับมือขวา (p, i, m, a) แนบมาด้วย โดยเฉพาะในกรณีที่ legato มือซ้ายถูกวางไว้เหนือตัวโน้ตหนึ่งตัว หรือมากกว่าสอง เพื่อที่จะสามารถแยกแยะ เส้นโค้งทั้งสองแบบ:
Technical Legato
Technical Legato พร้อม phrasing arc
การฝึกฝนถือเป็นการทำสมาธิแบบปฏิบัติ การฝึกซ้อมที่มีประสิทธิภาพจะหมายถึงการยับยั้งความหย่อนยาน >การยึดครองท่ามกลางพายุ<มักออกมารูปของชัยชนะ Ostinato ของอาจารย์: festina lente (จงรีบเร่งอย่างช้าๆ) จะยังคงเป็นสรณะของผู้ที่ทำการศึกษา ตราบเท่าที่ยังไม่ซึ้งถึงหลักการของการทำสมาธิ ระหว่างการฝึกนิ้วมือ ท่าที่ลำบากลำบนที่สุดจะต้องได้รับการฝึกฝนอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย อย่างไรก็ตาม สำหรับชิ้นงานที่จะต้องใช้แสดง ควรที่จะหลีกจุกอ่อนเท่าที่จะทำได้<<122
การศึกษาเกี่ยวกับเทคนิคทั่วไป รวมถึงความเคารพในดนตรี
เท่านั้นที่จะนำไปสู่การเป็นนักดนตรีและศิลปิน ที่มีความรับผิดชอบ